Interview

"Pakken jullie je spullen vast?" Er klinkt gestommel door het microfoontje van hun laptop, in het gespreksscherm van Zoom gaat een deur open en dicht, er klinken voetstappen. Gerrianne zit in beeld voor het online interview, haar man Jeroen nog niet – hij moest nog éven de meiden vertellen hoe laat ze klaar moesten staan, 'en dan wel echt klaarstaan hè'. Ze gaan straks kanoën, het is tijd voor het wekelijkse uitje, het enthousiasme was onverdeeld groot, 'maar kom morgen maar niet hier om ze te horen klagen over spierpijn', grijnst Jeroen – als hij in beeld verschijnt en gaat zitten.

Het verhaal van Jeroen en Gerrianne is zoals het tv-programma Ik vertrek. Maar dan zonder een achterstallig oud kasteel of vervallen camping. Ook zonder de plannen iets te verbouwen tot een bed & breakfast. Wel met een plan om in een huis in een piepklein Spaans dorpje te gaan wonen waar tienermeiden worden opgevangen. Meiden die 'even weg moeten van thuis', die soms worden omringd door verkeerde vrienden, flirten met drank, jointjes, drugs. Sommigen hebben een trauma, worstelen met een scheiding, spijbelen aan de lopende band, maken ruzie met leraren, ouders, 'of iedereen die ze tegenkomen', en van sommigen zijn vermoedens dat er contact is met een loverboy – een van de redenen dat het adres geheim blijft.