Van overleven naar leven: Miralda’s stap naar een nieuw begin

Soms is één moedige keuze genoeg om een vastgelopen leven weer in beweging te brengen. Dat geldt ook voor Miralda. Na een periode van relationeel geweld, emotionele onrust en groeiende schulden, zat ze in Nederland volledig klem. De stress zat diep in haar lijf, haar gedachten draaiden in cirkels, en de toekomst voelde vooral als een dreigende schaduw.

De stap naar Under The Fig Tree was geen makkelijke. Drie maanden Spanje, zonder telefoon, ver weg van alles wat vertrouwd (en soms ook schadelijk) was. Maar het werd haar keerpunt. In de rust en structuur van ons programma kreeg Miralda ruimte om te herstellen. Ze ontdekte hoe boosheid en verdriet zich in haar lijf vastzetten, en hoe ze – stap voor stap – weer grip kon krijgen op haar emoties.

Miralda durfde eerlijk te kijken naar haar verleden, haar relatie, de breuk met haar Syrische roots én haar plek in Nederland. Maar ze keek ook vooruit. Ze werkte aan dagritme, stressregulatie en het hervinden van vertrouwen in zichzelf. En met resultaat: haar werkgever hielp haar schulden aflossen, ze vond vast werk, en zag ineens weer perspectief.

Vandaag bouwt Miralda – met vallen en opstaan – aan een toekomst waarin ze zichzelf niet meer hoeft te verdelen tussen werelden. Ze mag gewoon Miralda zijn. Syrisch én Nederlands. Kwetsbaar én krachtig.

En wij? Wij zijn trots. Want waar de wereld soms denkt in problemen, geloven wij in potentieel.

In haar eigen woorden:

“Ik heb geleerd om opener te zijn en op een rustige manier te praten. Ook heb ik geleerd om meer geduld te hebben en anders met dingen om te gaan. Ik heb mezelf meer leren kennen. Ik weet nu dat ik een sterke meid ben. Sterker dan ik dacht. En dat ik tijd aan mezelf moet geven. Ook weet ik nu wat ik nodig heb als het moeilijk is: mensen die me rustig benaderen, me herinneren aan wat ik al heb bereikt, en me helpen herinneren dat die drie maanden in Spanje niet voor niks zijn geweest. Mijn plannen zijn om een kleine sociale kring te hebben en sparen voor mijn rijbewijs. Misschien maak ik dan ook muziek, gewoon voor mezelf. Want dat geeft rust.”