Amelie heeft haar periode in Spanje afgerond. We vroegen haar om te schrijven over haar ervaring bij ons en de dingen die ze heeft ontdekt. Dit is wat ze schrijft:
Toen ik hier kwam, wist ik niet goed mijn grenzen aan te geven. Ik wist niet wat ik wilde en liet iedereen over me heen lopen. Ik durfde niet te vertellen hoe het met mij ging. Ik heb op vroege leeftijd 1 van mijn ouders verloren en dat moest ik ook meer verwerken.
Ik durf meer me grenzen aan te geven en te laten zien wie ik ben. Het aangeven van hoe ik me voel vind ik nog steeds heel lastig. Mijn innerlijke kind zat nog wel ergens in mij, maar die was heel erg weggevaagd. Die was er bijna niet meer. Under The Fig Tree heeft mij heel erg geholpen om haar weer meer en meer naar boven te laten komen. Ik liet niemand binnen. Nu probeer ik mensen meer binnen te laten. Under The Fig Tree heeft hele goeie dingen voor me gedaan, maar heb ik ook wat mindere dingen ontdekt over mezelf en me omgeving en dat doet pijn.
Ik heb hier echt tot rust kunnnen komen. Ik kan nu in alle rust boos zijn, en het dan ook weer los laten. Het is niet dat ik nu nooit meer nare gevoelens heb, maar ik kan het nu wel meer het een plekje geven en het maar gewoon even voelen. Ik moet nog wel leren omgaan met de leegte die ik af en toe voel.
Amelie wordt verder geholpen door gesprekken met haar therapeut in Nederland. Deze therapeut is tijdens haar verblijf in Spanje ook constant betrokken gebleven. Ze woont weer thuis bij haar vader en gaat weer naar school.
Herken jij je in het verhaal van Amelie en wil je meer weten? Laat het ons weten in de chat op deze website.
Comments