Als een wervelwind ging ze de eerste dagen door ons huis. 'Jantje' lacht, 'Jantje' huilt, maar vooral ook: veel boosheid en onbegrip.
Toen Mirthe bij ons kwam, was dat omdat in Nederland alles vastliep. Op school, thuis en bij vrienden; alles liep in het honderd. En eigenlijk wist niemand, ook Mirthe zelf niet, waarom.
Voor ze naar Spanje ging had ze bijna alleen nog maar ruzie thuis. Na een aantal weken in Spanje, merkte ze dat ze wat rustiger werd en had ze aan de telefoon voor het eerst in lange tijd weer fijne momenten met haar ouders. Ook wij hadden regelmatig gesprekjes met Mirthe en probeerden te begrijpen wat er voor zorgde dat ze soms zo explodeerde en niet mee leek te werken. Langzaam ontdekten we samen, dat Mirthe hele andere dingen nodig had dan lange tijd was gedacht. De manier waarop er van haar werd gevraagd om samen te werken, de benadering op school en ook de manier waarop haar ouders lange tijd met ruzies omgingen, pasten niet bij wat Mirthe nodig had. Vaak was de boosheid van Mirthe eigenlijk verdriet, omdat het haar niet lukte om aan de verwachting van anderen te voldoen en ze zag dat anderen dat wel konden. En het was paniek, omdat ze zich overweldigd voelde door de druk die op haar werd uitgeoefend. Deze ontdekking deed Mirthe in de eerste maand van verblijven in Spanje.
De rust en de regelmaat van het programma stelde haar op haar gemak. Ook het offline zijn hielp haar om met beide benen op de grond te staan en meer in contact te komen met zichzelf.
Vervolgens gingen we samen met haar ouders, die intussen in Nederland ook gesprekken hadden en aan zichzelf werkten, in gesprek. De afstand tot Nederland hielp het gezin om op adem te komen van een intensieve tijd. Met beeldbellen konden we onderwerpen bespreken die thuis eigenlijk alleen maar ruzie veroorzaakte. In plaats van stress, was er rust tijdens deze moeilijke en confronterende gesprekken.
Ook Mirthe leerde om meer rust in te bouwen en niet te hard van stapel te lopen in gesprekken. Maar vooral leerde ze zichzelf weer een beetje leuker te vinden, omdat ze nu eindelijk begreep wat er steeds zo mis was gegaan. Ook onderzocht we samen met haar ouders en hulpverleners in Nederland, wat bij haar zou passen qua school.
THUIS
Na drie maanden ging Mirthe terug naar huis. Er was veel veranderd, ook al ging het heus nog niet altijd vanzelf. Mirthe en haar familie begrepen beter wat er gebeurde in haar hoofd en leren hier nu met vallen en opstaan mee om te gaan. Na de vakantie ging ze naar haar nieuwe school, waar ze nu drie maanden bezig is. Ze haalt zessen, zevens en achten. Maar bovenal heeft ze het er naar haar zin! Myrthe belt af en toe nog even om te sparren en samen te kijken naar oplossingen in lastige situaties. Loop jij ook vast? Misschien is het tijd voor een time-out. Om eerst tot rust en tot jezelf te komen. En om samen met de mensen van thuis en met ons, te ontdekken hoe je weer in beweging kunt komen. In 2024 starten we in februari weer met nieuwe trajecten!
Lees hier meer over wie wij zijn.